Widoczność Półksiężyca

Hadis-i szerif z „Merakyl-felah” głosi: „Gdy zobaczycie Półksiężyc, zacznijcie pościć! Gdy ponownie zobaczycie, przestańcie pościć!”. Według tego nakazu miesiąc Ramadan rozpoczyna się, gdy zobaczy się Półksiężyc (nowy miesiąc). Powiadomione zostało przez autorów „Ibni Abidin” w rozdziale o kyble, „Eszi’at-ul-leme’at” i „Nimet-i islam”, że rozpoczęcie postu na podstawie obliczeń astronomicznych, według kalendarza nim zobaczy się Półksiężyc, jest niedozwolone.

         Ponownie w „Ibni Abidin” napisane jest: „… Zaś by zrozumieć początek miesiąca Ramadan, nie używa się obliczeń astronomicznych. Ponieważ początek miesiąca Ramadan zachodzi poprzez zobaczenie na niebie Półksiężyca. Hadis-i szerif głosi: „Gdy zobaczycie Półksiężyc, zacznijcie pościć!”. Wschód nowego Księżyca nie zobaczy się, tylko zrozumie się na podstawie obliczeń. Obliczenia na pewno są prawidłowe. Jednak zarówno jak nowy Księżyc może być widoczny w nocy, podczas której wschodzi, także może być tej nocy niewidoczny, możliwy będzie do zobaczenie drugiej nocy. Początek Ramadanu nastanie nie wraz ze wschodem Półksiężyca, lecz wraz z jego widocznością”. Kalendarze informują nie o widoczności Półksiężyca, lecz o wschodzie Półksiężyca, dlatego też nie zrozumie się początku Ramadanu na podstawie kalendarza.

W „Fetawa-i Hindijje” powiadomione jest też, że nie jest dozwolone rozpoczęcie Ramadanu i jego święta według kalendarza. W trzydziestą noc miesiąca Szaban, jeśli w jakimś mieście zobaczy się Półksiężyc, to na całym świecie powinno się rozpocząć post. Widoczny w dzień Półksiężyc jest Półksiężycem następującej nocy.

Trzydziestej nocy miesiąca Szaban szukać Półksiężyca i gdy się zobaczy, powiadomić kady (sędzia muzułmanów) należy do wadżib kifaje (jeśli kilka osób to zrobi, to inni nie muszą).  Takyjjuddin Muhammed ibni Dakik oznajmił: „Nim nie miną 1-2 dni po Koniunkcji, Półksiężyc nie jest w ogóle widoczny”.

W każdym wieku, w każdym miejscu miesiąc Ramadan rozpoczynał się wraz z zobaczeniem Półksiężyca. Jednak obecnie doprowadza się do tego, że miesiąc Ramadan rozpoczynany jest według obliczeń czasu wschodu Półksiężyca. W ten sposób rozpoczynanie Ramadanu nie jest zgodne z prawem islamskim.

W „Medżmu’a-i Zuhdijje” napisane jest: „Kto zobaczy Półksiężyc miesiąca Szewwal, ten nie łamie postu, ponieważ podczas pochmurnej pogody konieczne jest, żeby zostało poświadczone przez dwóch mężczyzn lub jednego mężczyznę i dwie kobiety, że zobaczono Półksiężyc miesiąca Szewwal. Podczas bezchmurnej pogody powinno wiele osób poświadczyć, że zobaczyło nowe Półksiężyce Ramadanu i Szewwalu. W „Kadyhan” napisane jest, że „Jeśli Półksiężyc zajdzie po świcie podczas isza (czasu nocnej modlitwy), a drugiej nocy przed świtem podczas isza, to ten Półksiężyc jest Półksiężycem pierwszej nocy”.

W miejscach, gdzie Ramadan i święta (Eid), nie mogły być stwierdzone przez zeznania świadków, oblicza się pierwszy dzień miesiąca Zilhidżdże i od niego też dziesiąty dzień, czyli pierwszy dzień Święta Ofiarowania. Pierwszy dzień Święta Składania Ofiar jest dniem znalezionym w tym obliczeniu. Albo dzień później. Nie jest możliwe, żeby był to jeden dzień wcześniej, ponieważ Księżyc nim nie wzejdzie, nie zobaczy się go na niebie.

Księżyc, jak towarzyszy Słońcu i gwiazdom w codziennych ruchach w kierunku ze wschodu na zachód, tak i porusza się wokół Ziemi w kierunku z zachodu na wschód. Ten ruch jest szybszy od rocznego ruchu Słońca w kierunku z zachodu na wschód. Księżyc w tym ruchu kończy jeden obrót w ciągu 27 dni i 8 godzin. Z tego powodu swój dzienny obrót kończy później po gwiazdach 50 minut i 30 sekund. Zaś Słońce kończy swój dzienny obrót 4 minuty później (po gwiazdach). Z tego względu Księżyc względem poprzedniego dnia występuje później po Słońcu w ciągu środka dnia i zachodzi pierwszej nocy po Słońcu 45 min później. Księżyc krąży wokół kuli ziemskiej po prawie kołowej orbicie, położonej w płaszczyźnie nachylonej do płaszczyzny ekliptyki pod kątem około 5 stopni. W każdym obrocie jeden raz Księżyc znajduje się pomiędzy Słońcem a Ziemią, czyli jest w koniunkcji ze Słońcem patrząc z Ziemi. W tej pozycji cała strona Księżyca widoczna z Ziemi jest w cieniu, wobec czego Księżyc nie jest widoczny. Ta faza Księżyca nazywana jest Muhak (Nów). Z astronomicznego punktu widzenia nów pojawia się wtedy, gdy jest w koniunkcji ze Słońcem w układzie ekliptycznym. Faza nowiu nie jest stała. Zmienia się pomiędzy 28 godzinami a 72 godzinami. Z kalendarzy uczonych osmańskich wynika, że ten czas obliczono na najwyżej 72 godziny (3 dni). Czas koniunkcji jest dokładnie w połowie fazy nowiu. W kalendarzach naukowych podane są informacje o tym odnośnie każdego miesiąca. Z tego względu, że Ziemia krąży wokół Słońca, okres pomiędzy dwoma koniunkcjami trwa 29 dni 13 godzin. W okresie koniunkcji Słońce z Księżycem przechodzą południk w tym samym czasie w środku dnia. Nim nie minie okres koniunkcji 8 stopni (w przybliżeniu 14 godzin), czyli gdy Ziemia z Księżycem i Ziemia ze Słońcem się zjednoczy, pomiędzy dwoma półprostymi, gdy w elongacji kąt padania jest mniejszy niż 8 stopni (14 godzin), to Księżyc nigdy w żadnym miejscu nie jest widoczny. Gdy dojdzie do maksymalnego 18 stopnia, gdy Księżyc wychodzi z nowiu, a Słońce zachodzi, to w ciągu 45 minut ze strony zachodniej na horyzoncie zobaczy się Półksiężyc nowego miesiąca. Jednak z powodu Paralaksy Słońca, gdy zbliża się do 5 stopni pod horyzontem, nie jest widoczny. W którym kraju Księżyc wychodzi z nowiu, a Słońce zachodzi, to w tych krajach, które leżą na tej samej długości geograficznej, widoczny jest Półksiężyc. W późniejszych godzinach lub w nocy możliwy jest też zobaczenie po zachodzie Słońca w krajach, które znajdują się od nich na zachód.

Te obliczenia nie są po to, żeby znaleźć czas początku miesiąca księżycowego. Są dla zrozumienia, której nocy możliwe jest zobaczyć Półksiężyc. O tym w ten sposób powiadomił też Imam Subki. Nie powinno dać się oszukać tym, którzy rozumieją słowa Imama odwrotnie. W kalendarzu powiadomiony dzień, w którym Półksiężyc wzejdzie, może być tego dnia lub następnego, ale nie jest to dzień wcześniej. W „Komentarzach do Tahtawi i Szernblali” i w pierwszym tomie, na str. 289, w opisie wyznaczania kierunku kyble „Ibni Abidin” napisane jest: „Powiadomiono, że nie powinno się ufać kalendarzom w zrozumieniu, który dzień jest pierwszym dniem Ramadan szerif. Ponieważ post staje się obowiązkiem, gdy na niebie zobaczy się nowy Księżyc. Nasz Prorok (sallallahu alejhi we sellem) oznajmił: ‘Rozpocznijcie post, gdy zobaczycie na niebie nowy Półksiężyc!’. Gdy tymczasem wschód Półksiężyca jest prawdziwy nie poprzez zobaczenie, lecz poprzez obliczenia i gdy obliczenia są prawidłowe, to Półksiężyc wschodzi w nocy powiadomionej przez te obliczenia. Jednak tej nocy może być niewidoczny, można go będzie zobaczyć następnej nocy, wówczas post należy rozpocząć nie w noc, gdy Półksiężyc wzszedł, tylko wtedy, gdy stanie się widoczny. Ponieważ islam tak nakazuje”. Szukać na niebie Półksiężyca miesiąca Ramadan należy do ibadet. Z tego wynika, że powiadamianie wcześniej o początku Ramadan szerif oznacza nieznanie islamu. Również pierwszy dzień Święta Składania Ofiar zrozumie się z zobaczenia Półksiężyca miesiąca Zilhidżdże. W miesiącu Zilhidżdże dziewiąty dzień Arefe jest dniem powiadomionym poprzez obliczenia i w kalendarzach lub następnego dnia. Nie będzie zaliczony hadżdż tych, którzy jeden dzień wcześniej przed tymi dniami, udali się na Arafat. Żaden z nich nie zostanie hadżdżi. W miesiącu Szaban 29. dnia, gdy Słońce zajdzie, szukać Półksiężyca miesiąca Ramadan na zachodniej linii horyzontu należy do wadżib.

Sprawiedliwy muzułmanin, czyli muzułmanin, który jest sunnitą i nie popełnia dużych grzechów, gdy zobaczy Półksiężyc podczas pochmurnej pogody, powiadamia sędziego, gubernatora muzułmanów. Jeśli zostanie to przyjęte, wtedy w każdym miejscu rozpoczyna się Ramadan. W miejscach, gdzie nie ma sędziego, gubernatora muzułmanów, gdy muzułmanin zobaczy Półksiężyc, to w tym miejscu rozpoczyna się Ramadan.

Nie przyjmuje się opinii tych, którzy należą do ehli bidat, grzeszników. W jasną pogodę powinno wiele osób powiadomić. Jeśli nie zobaczy się Półksiężyca, to przyjmuje się, że miesiąc Szaban ma 30 dni, następnego dnia jest Ramadan. Ramadan nie rozpocznie się według kalendarza, astronomicznych obliczeń. W „Bahr”, „Hindijje” i w „Kadyhan” napisane jest: „W Dar-ul-harb (w kraju niemuzułmańskim) znajdujący się w niewoli, nie znając początku Ramadanu, jeśli pości przez cały miesiąc w Ramadanie według kalendarza, to możliwe jest, że rozpoczął pościć dzień wcześniej przed Ramadanem lub drugiego dnia Ramadanu albo od samego początku. W pierwszym przypadku pościł jeden dzień wcześniej i zrobił święto w ostatnim dniu Ramadanu. W drugim przypadku nie pościł pierwszego dnia i ostatni dzień pościł podczas święta. W obu sytuacjach z tego względu, że pościł przez 28 dni podczas Ramadanu, powinien odrobić zaległy dwudniowy post po święcie. W trzeciej sytuacji było wątpliwe, czy w miesięcznym poście pierwszy dzień i ostatni dzień Ramadanu trafią na Ramadan. Z tego względu, że post w wątpliwe dni Ramadanu nie należy do zaliczonego, odrabia też dwa zaległe dni postu”. Z tego wynika, że kto zaczyna Ramadan nie wraz z zobaczeniem na niebie Półksiężyca, tylko według wcześniej przygotowanych kalendarzy, ten powinien po święcie pościć przez dwa dni w intencji odrobienia zaległego postu z Ramadanu. I tak na przykład mówią: „Skąd pochodzi odrabianie dwa dni postu po Ramadanie? W żadnej księdze nie ma o tym mowy”. Błędem są słowa, że nie ma o tym mowy w księgach, ponieważ w każdym wieku, w każdym miejscu miesiąc Ramadan rozpoczynany był wraz z zobaczeniem Półksiężyca. Nie istniała potrzeba odrabiania zaległych dwóch dni postu. W dzisiejszych czasach rozpoczyna się miesiąc Ramadan, obliczając czas wschodu Półksiężyca. Taki początek Ramadanu nie jest zgodny z prawem islamu. By poprawić ten błąd, potrzebny jest dwudniowy post po święcie. O tym napisane jest w „Merakyl-felah” Tahtawiniego. Gdy rozpocznie się Ramadan nim zobaczy się Półksiężyc i 29. nocy zobaczy się Półksiężyc święta, a miesiąc Szaban rozpoczęło się poprzez zobaczenie Półksiężyca, to po święcie odrabia się jeden dzień zaległego postu. Jeśli miesiąc Szaban rozpoczęło się nie poprzez zobaczenie Półksiężyca, to odrabia się dwa dni zaległego postu. O tym napisane jest w „Hindijje” i „Kadyhan”.

Ibni Abidin (rahime-hullahu teala) oznajmił w książce pt. „Redd-ul-muhtar”, że: „Do wadżib kifaje należy dla każdego muzułmanina, który jest zdrowy umysłowo i dojrzały, szukać na niebie Półksiężyca, czyli nowego miesiąca. Gdy zobaczy, to należy też do wadżib dla niego powiadomić o tym kady, czyli sędziego. Gdy kady to zaakceptuje i ogłosi, to dla wszystkich muzułmanów (w każdym kraju) do fard należy tego dnia pościć. Gdy pogoda jest pochmurna, to przyjmuje się powiadomienie sprawiedliwego muzułmanina. Gdy pogoda jest bezchmurna, to powinno powiadomić o tym wielu muzułmanów. W miejscach, gdzie nie ma kady lub gubernatora muzułmanów, gdy sprawiedliwy muzułmanin powie, że zobaczył, to ci, którzy usłyszeli, powinni pościć. Nie jest dopuszczalne, żeby miesiąc Ramadan rozpoczynało się według kalendarza, na podstawie obliczeń. Jeśli będą one nawet słuszne, to nie przedstawiają żadnej wartości dla początku miesiąca Ramadan. Ich wcześniejszymi powiadomieniami o wschodzie Półksiężyca Ramadanu, nie rozpocznie się postu Ramadanu. Szaaficki uczony Imam Subki (rahime hullahu teala) oznajmił: „Jeśli nawet ktoś powie, że zobaczył Półksiężyc trzydziestej nocy miesiąca Szaban, a obliczenia astronomiczne pokazują, że Półksiężyc wzejdzie następnej nocy, to tutaj uznaje się obliczenia. Ponieważ stanowcze jest to, co zrozumiane jest z obliczeń. Nie jest możliwe, by Półksiężyc został zobaczony nim wzejdzie”.  (Rozpoczęcie Ramadanu, gdy zobaczy się Półksiężyc, może być dzień później po dniu zrozumianym z obliczeń. Jednak nie może to być jeden dzień wcześniej). Szems-ul-eimme Halwani (rahime-hullahu teala) oznajmił: „Początek Ramadanu zachodzi poprzez zobaczenie Półksiężyca. Nie rozpocznie się ze wschodem Półksiężyca. Z tego względu, że obliczenia astronomiczne informują o nocy wschodu Półksiężyca, nie zrozumie się początku miesiąca Ramadan szerif z obliczeń. Gdy w jednym miejscu rozpocznie się Ramadan poprzez powiedzenie przez dwóch sprawiedliwych muzułmanów, że widzieli Półksiężyc lub taką opinię wyda kady, to powinno się rozpocząć Ramadan w każdym miejscu na świecie. Nie jest tak z czasem hadżdż, składania ofiar i modlitwy salat. Nie muszą być one takie same, jak w innych miejscach”. (Czyli te trzy są lokalne.)

Z tego względu, że kalendarze nie informują o widoczności Półksiężyca, tylko o jego wschodzie, z kalendarzy nie zrozumie się początku Ramadanu. Błędem jest powiadomienie o tym, że zobaczyło się Półksiężyc noc wcześniej od nocy poinformowanej przez kalendarze. (Nie zostanie przyjęty hadżdż tych, którzy dostosowali się do tych słów i wstąpili na Arafat. Nie zostaną oni hadżdżi.)